Molenwater Middelburg
Stadstekenaar Middelburg. Wat een eer!
Samen met Merel van Rens mag ik mij tot eind 2024 Stadstekenaar van Middelburg noemen. Ik ben er blij mee. Je kon je er voor inschrijven door een formulier in te vullen, een concept te bedenken en dit samen met gerealiseerd werk naar ‘De Teekenacademie’ te versturen. Dit is de instantie die het fenomeen organiseert en ondersteunt. Deze Teekenacademie is in 1778 opgericht en bestaat dus nog steeds. Destijds hoorde het bij je opvoeding dat je leerde ‘teekenen’. Dit zeker voor de meer welgestelden omdat het ‘zo heurde’ en voor de middenmoters was het een kans om een boterham te verdienen. Nu hebben alleen de grote steden in Nederland nog kunstacademies en het wil niet altijd zeggen dat je daar ook leert tekenen. Zelf heb ik de Kunstacademie aan de Blindenstraat in Antwerpen gevolgd en dat voor zeven jaar (vijf jaar opleiding en twee jaar specialisatie). Ik heb daar gekozen voor kunstschilderen en het tekenen heb ik mezelf aangeleerd met her en der een cursus. Maar genoeg zo over de academies voor nu.
Wat moet je doen als Stadstekenaar Middelburg?
Op die vraag hebben kunstenaars zoals het deze beroepsgroep betaamt natuurlijk de meest uiteenlopende antwoorden. Voor mij is het antwoord duidelijk en simpel: Teken de stad zoals die is; teken het leven op straat met de mensen, de bomen, gebouwen, het straatmeubilair, de terrassen, de plantsoenen, de parken, bruggen, woonboten, viskramen, stoplichten: alles wat je ziet. Ik doe dat op een impressionistische en vlotte manier; luchtig en levendig. Een dag per maand ga ik naar Middelburg toe om er te tekenen en per dag zal ik dan een aantal schetsen maken. Ik geeft de schetsen meestal kleur met aquarelverf omdat ook dit lekker snel werkt en omdat het de luchtige en levendige stijl onderschrijft. Als stadstekenaar dien je in mijn invulling live op straat te tekenen. Aan het eind van de rit lever ik een x-aantal tekeningen in en die zijn voor ‘De Teekenacademie’. Ook hoop ik andere mensen te enthousiasmeren voor het tekenen. Tekenen is leuk en leerzaam; je leert namelijk veel beter kijken én vooral ook: anders kijken. Merel en ik gaan ook samen aan de slag en ook dat is leuk.
De eerste dag als Stadstekenaar Middelburg is al gepassseerd
Op 09 maart 2024 reed ik rond 09.00 uur naar Middelburg en na een lekkere wandeling richting het centrum (want daar ga ik eigenlijk op de automatische piloot naar toe) viel mijn oog op een rijtje witte woningen. In het vroege ochtendlicht hadden deze een zachte geelgroene uitstraling en ik was direct om. Ik heb mijn stoeltje uitgeklapt en ben aan de slag gegaan. Het was de eerste buitentekening van 2024 en ik zat er eigenlijk gelijk al lekker in. Eerst heb ik met potlood de outline neergezet en daarna heb ik de schets met fineliners uitgewerkt.
09 maart was eerste lente-achtige dag en het was heerlijk. Ik denk dat ik anderhalf uur heb zitten tekenen en toen ik klaar was, merkte ik dat het toch nog fris was. Je zit natuurlijk ook maar gewoon stil he? Eerst maar weer een een stuk lopen om warm te worden en die wandeling eindigde op de balans waar ik het uitzicht op de vijver met fontein en de daarachter liggende bebouwing tekende. Nadat de huidig voorzitter van De Teekenacademie, Arnold Wiggers, deze tekening later in het weekeind zag die ik daar maakte, vroeg hij mij deze tekening naar hem toe te sturen. Hij gaf daarbij aan dat het wel bijzonder was omdat de Teekenacademie daar ook gevestigd is geweest. Hierbij een frase uit het verhaal van Arnold dat daarover handelt:
“Leendert Bomme moet het waaggebouw goed gekend hebben. Of hij het was die de zolder ervan heeft voorgesteld als onderkomen van de Teeken Akademie is onbekend, maar op 2 november 1778 vond hier de eerste tekenles van de Teeken Akademie plaats. De 19de eeuw was vooral de eeuw van afbraak lijkt het wel. Dat begon in 1822 met de verkoop voor sloop van zowel de Waag als het Commerciehuis. In 1823 gingen ze voor de vlakte en ontstond de straatwand zoals de Stadstekenaar deze heeft vastgelegd. Ook het magazijn werd destijds verkocht en heeft sindsdien veel gebruikers en inmiddels ook bewoners gehad, waaronder het Centrum voor Beeldende Kunst als een soort echo van de waagzolder waar de Teeken Akademie begon.”
Grappig gegeven dat ik zonder het te weten direct het pand van de opdrachtgever heb vastgelegd. Over opdrachtgevers gesproken: Terwijl ik daar zat te tekenen kwam er een man naar mij toe die ik al had zien kijken en nadat hij mijn werk even bekeken had zei hij, wijzend met zijn vinger naar twee panden, “mooi zeg, die twee panden zijn van mij, ik houd mij aanbevolen”. Zo ontving ik op mijn eerste dag als Stadstekenaar Middelburg de eerste opdracht en enkel dagen later was er ook belangstelling voor de eerste schets aan het Molenwater. Die gaat binnenkort van eigenaar verwisselen.
Hierna heb ik rond het Molenwater nog enkele schetsen gemaakt om vervolgens weer lekker naar huis te gaan. Achteraf bleek dat ook mijn collega Merel in het Molenwaterpark was maar dan om haar kinderen te inspireren om te tekenen.
Arian